Binnenkort is het zover voor Bart van Delft, hij zal op 6 juni zo vaak mogelijk naar de top van de Alpe d’Huez proberen te fietsen. Hij haalt hiermee geld op voor onderzoek in de strijd tegen kanker. Hiervoor moet uiteraard flink getraind worden, want je komt de 14 km tellende Alpenreus niet zomaar op. Hoe combineer je dit met een druk leven? Bart geeft de lezers van Oosterhout Nieuws wekelijks een exclusief inkijkje in zijn voorbereiding voor Alpe d’Huzes.
Nachtjes tellen
Vanuit Pradon (FR) – 31 mei 2019. Het is nu nachtjes tellen. Over drie nachten zullen we met onze vouwwagen naar de Alpen trekken en zal ik voor het eerst de Alpe d’Huez in levende lijve zien. Deze eerste week van onze vakantie heeft naast fietsen ook in het teken gestaan van ons gezinnetje. Want onze enige echte langere vakantie dit jaar kunnen we natuurlijk niet helemaal opofferen voor het fietsen. Heerlijk spelen en zwemmen met Vigo, zo is er ook geen tijd om me druk te maken over de beklimmingen die me staan te wachten.
Laatste bochten
Als we het daarover hebben, jullie hebben nog de namen en hoogtemeters van de laatste zeven bochten van me te goed:
- Bocht 7: 1390 meter: Gianni Bugno (Italië) 1990
- Bocht 6: 1480 meter: Gianni Bugno (Italië) 1991
- Bocht 5: 1512 meter: Andy Hampsten (U.S.A.) 1992
- Bocht 4: 1553 meter: Alberto Conti (Italië) 1994
- Bocht 3: 1626 meter: Marco Pantani (Italië) 1995
- Bocht 2: 1669 meter: Marco Pantani (Italië) 1997
- Bocht 1: 1713 meter: Giuseppe Guerini (Italië) 1999
- De top: 1860 meter
Het Olifantje
Voor mij springt er één naam twee keer bovenuit, Marco Pantani. Niet voor niets op één van de zwaarste stukken van dit laatste deel van de klim. De ijle lucht zal wat naar je hoofd gaan stijgen en nog één keer zullen de percentages en de zwaartekracht een aanval op je doen. Maar terug naar Marco, De Piraat of Het Olifantje, wat een renner was dat. Een carrière met hoge pieken en dalen en, het met gezegd, een klein geurtje van verboden middelen. Maar als iemand er voor heeft moeten vechten om te komen waar hij in zijn topjaren was, dan is hij het wel. Ook viel hij wel eens van zijn voetstuk door een aanrijding of geruchten rondom doping, hij knokte zich keer op keer terug. Het is een andere context, maar ook voor Marco gold: Opgeven is geen optie. Helaas gaf de wereld hem op en eindigde de wielerheld in een schimmige hotelkamer in de Italiaanse badplaats Rimini.
Hoogtemeters
Terug naar de voorbereiding, *hoest, hoest*, vakantie. We verblijven momenteel in het zuiden van De Ardèche. Prachtige regio met mooie heuvels / bergen, rotswanden en gelukkig heerlijk weer. Perfect voor een paar mooie ritten op de fiets waarbij ik nog mooi wat hoogtemeters mee pak. Tot nu toe heb ik twee tochten gemaakt, waarvan vandaag de zwaarste, een kleine 80 kilometer met maar liefst 1400 hoogtemeters. Voor jullie verbeelding, Alpe d’Huez telt iets meer dan 1000 hoogtemeters verdeeld over 14 kilometer. Vandaag zat er ook een mooie lange klim in van iets meer dan 10 kilometer met een hoogteverschil van 700 meter, een mooie test dus. Het ging eigenlijk heel goed, het enige dat me tegen begon te werken tegen het einde van de totale rit was de temperatuur. Het maximum lag op 33,8°C, zonder al te veel wind, maar met percentages die regelmatig over de 20% schoten en soms zelfs de 26% aantikten. Dat is zwaar, vooral als je alleen bent vergezelt door twee bidons, die tegen het einde weinig inhoud meer hebben. Maar ja, dan kijk je weer even om je heen, geniet je van het wijdse uitzicht en voel je die drive als je beseft waar je allemaal voor doet.
Beste mama voor Vigo
Eenmaal terug bij de tent werd er door mijn lieve Ilse gelijk een koud bidonnetje water gehaald en bespraken we hoe het was gegaan. Ilse maakt het niet uit hoe snel of hoog ik heb gefietst, alleen maar dat ik heel weer thuis kom en er plezier in heb. Als ik weg ben zorgt ze als de beste mama voor Vigo, terwijl ze zich druk maakt over mijn fietsavontuur. Beetje sneu ook dat ik de omgeving al goed heb kunnen bekijken en Ilse alleen de camping en de Super-U heeft gezien. Morgen gaan we maar eens heerlijk op pad met z’n drieën, heerlijk de toerist uithangen. Dankjewel Ilse, voor al je tijd en opofferingen.
Dank, dank… 5.000 maal dank!
Daarnaast wil ik nogmaals alle sponsoren en donateurs bedanken. Zonder jullie had nooit het minimum bedrag van €2500 gehaald. Sterker nog jullie hebben er samen voor gezorgd dat ik daar inmiddels al een verdubbeling van heb kunnen maken, het bedrag zit al boven de €5000! En om onze winterse Grootvorst van Kaaiendonk dan maar een keer te quoten, iedereen ‘Dank, dank, 5000 maal dank.’
Help jij mee?
In het kader van ‘Opgeven is geen optie’ nog één poging om het bedrag nog hoger te krijgen: help jij mee kanker de wereld uit te helpen? Doneer dan nu op de valreep nog voor mijn deelname aan Alpe d’Huzes en steun KWF Kankerbestrijding. Gebruik hiervoor de link onderaan deze blog. Tot volgende week met de eindstand en mijn ervaringen op de Alpe!
PS: De blogtitel is Frans voor … Ach Google het zelf maar 😉
Tot volgende week.
Bart
- KLIK HIER om Bart te steunen met een donatie
- KLIK HIER en win kaarten voor het Parkfeest als je je opgeeft voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief!
