Blog Fabiënne: “Gisteren bestaat niet meer…”

Foto: Fabiënne en Erik

Vandaag, 7 oktober, lopen diverse Oosterhouters mee met de Singelloop in Breda. Fabiënne Huisman en Erik Oomes proberen minimaal 15.000 euro op te halen voor Alzheimer Nederland onder de naam “Oosterhout loopt voor een Alzheimervrije generatie”. Zij zullen beiden regelmatig een blog verzorgen op Oosterhout Nieuws over hun ups en downs in de aanloop naar hun loop. Dit keer de zesde blog van Fabiënne.

Ik ben er klaar voor

Het bloggen zit er bijna op. Ik heb bijzonder veel plezier beleefd aan het delen van al mijn hardloopbeslommeringen. Deze week heb ik mijn laatste trainingsrondjes gerend voor aanstaande zondag. De bewoordingen van papa gaan geregeld door mijn hoofd: “Weet je dat wel zeker schat, want dat is een pleuris end hoor.” Hoe ik het ook wend of keer, het is voor mij een behoorlijk lange afstand, maar ik ben er klaar voor en ik heb er veel zin in.

Dank je wel!

Tijd om mijn oprechte dankbaarheid te tonen. Allereerst wil ik mijn maatje, inspirator, medeorganisator en inmiddels trouwe luisteraar in het zonnetje zetten: Erik. Hij heeft mij uitgedaagd en zo gek gekregen om een halve marathon te lopen. Samen genieten we van het effect dat ons enthousiasme heeft op onze omgeving. Oosterhout steunt ons massaal en loopt echt voor Alzheimer. Dank jullie wel medelopers voor jullie deelname en de donaties die jullie nog steeds aan het verzamelen zijn, samen gaan we een verschil maken! Sponsors uit de middenstand van Oosterhout, door jullie hulp heeft de actie naamsbekendheid gekregen en zijn we zichtbaar geworden in jullie etalages. Jullie bijdrages zijn geïnvesteerd in betaalbare deelnameprijzen. Dank aan alle sponsors die alle individuele lopers hebben gesteund, jullie leveren een mooie bijdrage aan Alzheimer Nederland.

“I fucking did it”

Dank voor alle lieve berichtjes via Messenger en Facebook die steeds een enorme opsteker zijn. Bedankt OLV, alle sponsoring, maar vooral de lieve reacties die ik heb ontvangen. Het voedt en inspireert mij om door te rennen. Het vele rennen is zwaar voor mijn lijf. Grote dank gaat uit naar mijn fysio Bjinse Bierma, die mij al “dry needelend” door deze trainingsperiode heeft geprikt. Diana de Laat die mijn beschadigde voetjes steeds oplapt en mij de gouden tip heeft gegeven: wandelwol tussen je teentjes. Zonder Jasper en zijn team van cryo Breda, weet ik zeker dat ik het veel zwaarder zou hebben. “I fucking did it”, staat er op de cabine, dat horen jullie mij zondag vast weer roepen. Lief van Corné van den Biggelaar dat hij zijn café aan de Paul Windhausenweg laat fungeren als Alzheimercafé tijdens onze loop. Dank lieve Rob, die mij steeds steunt met al mijn sportieve plannen en uitputtingsslagen, hij heeft mijn nekje wel honderd keer gemasseerd de afgelopen maanden.

Bijna uitgeschreven

Dank aan mijn lieve vrienden en vriendinnen, vaste klanten van De Stapmolen, die een broertje dood hebben aan hardlopen, maar allemaal hun schoenen aantrekken en zondag aan de start verschijnen. Zo gaaf, Erik en ik zijn zo trots op jullie. Tot slot dank aan Astrid, mijn lieve collega, zij leest wekelijks met mij mee als ik deze blog schrijf. Ik ben bijna uitgeschreven. Volgende week na afloop van de halve marathon deel ik die grootse loopervaring met liefde met jullie. Verder rest mij deze week: rusten en mezelf niet te druk maken. Gek genoeg ben ik namelijk een beetje zenuwachtig.

Gisteren bestaat niet meer…

Woensdagavond keek ik op NPO 1 een programma dat volledig in het teken van dementie stond. 270.000 mensen in Nederland moeten leven met deze mensonterende ziekte. Tevens betekent dit dat er even zoveel mantelzorgers, familieleden, vrienden de ziekte meedragen. Er werd een lied gezongen: “Gisteren bestaat niet meer.” Laten we er samen voor zorgen dat gisteren blijft bestaan! Op naar een Alzheimervrije generatie, op naar 7 oktober.

Fabiënne

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen