Vorig jaar kon je op Oosterhout Nieuws al meeleven met de avonturen van Bart van Delft in de voorbereiding op Alpe d’HuZes. Onder het mom van ‘Opgeven is geen optie’ en ter ondersteuning van twee goede vrienden gaat hij dit jaar weer de strijd aan met kanker. Regelmatig kun je op Oosterhout Nieuws lezen over de voorbereidingen van Bart en de verhalen achter andere Oosterhoutse deelnemers.
Momentje van bezinning
Het is carnavals-zaterdag als jullie dit lezen, misschien trek je vanmiddag lekker de stad in na de sleuteloverdracht op het gemeentehuis of ga je zo al naar de kerkmis in ons aller Sint-Jan. Ik zelf zal van de partij zijn in de kerk samen met tal van andere Kaaiendonkers. Wat we daar doen is lachen, maar ook even bezinnen voordat we ons in het feestgedruis storten. Met dat bezinnen ben ik afgelopen woensdag al begonnen, ik ging namelijk op bezoek bij Jeffrey van Korven. Ook deelnemer aan Alpe d’HuZes en zoals iedere deelnemer heeft ook hij zijn eigen verhaal en motivatie.
Hoe ontdek je dat je kanker hebt?
Het was al even geleden dat ik Jeffrey in levende lijve had gezien, maar via social media sijpelde halverwege het nieuws door dat ook hij, toen 30 jaar, getroffen was door kanker. Na een intensief behandeltraject staat hij weer met goede moed in het leven. We gaan met een glaasje water aan de keukentafel zitten en we beginnen bij het begin. Jeffrey had begin 2019 enorme last van zijn zij en rug en kon hierdoor niet of nauwelijks slapen. Bij de huisarts kreeg hij slechts wat ibuprofen om de nachten door te komen en gek genoeg hielp dit ook deels. Echter was dit van korte duur en werd de pijn heviger. De huisarts wilde echter niet over gaan tot verder onderzoek bij de specialist dus kabbelde het voort. Nuchter als Jeffrey is besloot hij gewoon verder te gaan met zijn fysiek zware baan, voetballen en gewicht heffen. Na wat stevige schouderoefeningen en een voetbaltraining kreeg hij plots een bult op zijn schouder en besloot hier de verzorger van VV Oosterhout (en andere sportverenigingen) Gerard van Domburg hiernaar te laten kijken. Gerard zag het bijna gelijk, het ging hier niet om spieren, maar om opgezette klieren en drong er bij Jeffrey op aan om toch maar weer naar de huisarts te gaan. De argwaan van Gerard bleek niet voor niets, want de huisarts die Jeffrey deze keer sprak stuurde hem direct door voor foto’s, bloed prikken en verder onderzoek.
Snel schakelen
Binnen een paar uur na het onderzoek werd Jeffrey gelijk gebeld door het mensen van het Verbeeten instituut met de vraag of hij wilde langs komen om de uitslag te bespreken. Hij wist niet eens wat voor instituut het was, maar daar kwam hij door vrienden en familie maar al te snel achter. Verdere onderzoeken wezen uit dat het ging om lymfeklierkanker in fase 3. Ik kan me alleen maar proberen in te denken wat er dan door je heen gaat als je zulk nieuws krijgt. Jeffrey had net een huis gekocht met zijn vriendin waar hij in mei naartoe zou trekken samen met haar twee dochters. Rond de tijd van de verhuizing kreeg Jeffrey echter zijn eerste chemo-kuur, dus die plannen liepen allemaal even iets anders. Gelukkig kon de koop wel door gaan en vond de verhuizing ‘gewoon’ plaats. In totaal kreeg Jeffrey vier hevige chemo-kuren, tussendoor werd hij erg ziek. Een luchtweginfectie en ontstoken hartzakje gooiden bijna roet in het eten van zijn behandeltraject, maar zijn doorzettingsvermogen gaf de doorslag voor de artsen om toch door te gaan. De eerste scans lieten direct zien dat hij ‘schoon’ was verklaard, maar na zo’n achtbaanrit geloof je dat soort nieuws niet.
De periode na de behandeling
Dat de chemo-kuur zijn sporen had nagelaten was Jeffrey wel duidelijk, waar hij voorheen een fitte jongen was kon hij nu steeds minder. De minste of geringste rumoer creëert bij hem spanning en onrust. Dit uit zich in hevige hartkloppingen, hij ondergaat momenteel nog steeds onderzoeken om te kijken of de chemo blijvende schade aan zijn hart heeft aangericht. Ik spreek Jeffrey als hij wederom een kastje om zijn nek heeft hangen om hier verder onderzoek naar te doen. Dit is echter niet het enige waar hij onrustig over is, rond de jaarwisseling kreeg hij wederom hevige steken op dezelfde plekken als begin 2019, het zal toch niet… Gelukkig laten de scans niets zien en lijkt het te gaan om ontstekingen. Komende maandag krijgt hij de uitslag van het laatste onderzoek en ik duim mee voor goed nieuws.
Maar dan de Alpe op?
Het klinkt allemaal niet echt als de juiste fysieke basis om de Alpe d’Huez op te gaan fietsen. Toch kan niets hem hier van af brengen. Jeffrey gaat met zijn goede vriend en voetbalmaatje Remco Droog op een tandem naar boven onder begeleiding van een een vrijwilliger van stichting 2Climb2Raise. Om de cirkel rond te maken gaat ook Gerard van Domburg mee, degene die godzijdank op tijd signaleerde dat er iets goed mis was bij Jeffrey. De stichting waarmee ze gaan richt zich op het haalbaar maken van een deelname aan Alpe d’HuZes voor mensen die kanker hebben of hebben gehad. Vorig jaar heb ik al een aantal deelnemers die dankzij deze stichting mee konden doen gezien en ik moet zeggen dat komt wel even binnen als je sommige van deze kanjers ziet. Sommige van jullie hebben misschien de uitzending van Johnny de Mol gezien waarin hij met een moeder en dochter mee deed, dit was georganiseerd door dezelfde stichting. Ze leveren dus prachtig werk. Jeffrey verteld met zo veel trots over het feit dat hij mee kan gaan doen dat ik zonder al te veel te zeggen minutenlang zit te luisteren. Zijn motivatie om geld op te halen is helder: “Er moeten betere behandelingen mogelijk zijn dan dat ik heb gehad die minder schade aan het lichaam aanrichten, daar strijd ik voor.” Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten. We fietsen of lopen daar allemaal met hetzelfde doel: niemand meer dood aan kanker. We sluiten ons gesprek af met een ferme handdruk en spreken af elkaar boven op de berg eens goed vast te pakken als onze deelname er op zit.
Genoeg bezinning? Tijd voor een feestje!
Als je nu met carnaval lekker een biertje in de hoogte houdt onder het uitspreken van het woord ‘HOOG!’ denk dan heel even aan mensen zoals Jeffrey voor wie het niet vanzelfsprekend is dat ze in alle vrijheid kunnen feesten. Ik doe dat in ieder geval wel. En nu: tijd voor feest. Tot straks in de kerk of tijdens de intocht, optocht of misschien in één van de leuttempeltjes van Kaaiendonk. Laat ik de fiets staan met carnaval? Nee, zeker niet! Op maandag organiseren mijn club WTC Klein Verzet en WTC de TOPbers de jaarlijkse ludieke wielerronde van De Zandheuvel. Heel anders dan die in de Bosstraat, maar niet minder mooi. We halen namelijk ieder jaar geld op voor het goede doel, dit jaar zal het geld gaan naar een kerstdiner voor ouderen, Spieren voor Spieren en heel gaaf, onze deelname aan Alpe d’HuZes. Zie ik jullie daar?
- KLIK HIER om Bart te steunen met een donatie
- KLIK HIER om Jeffrey te steunen met een donatie
- KLIK HIER om Team Samson Urban Elements te steunen met een donatie
- KLIK HIER om alle blogs van Bart te lezen
- Mis niets uit Oosterhout en en geef je op voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief
