Vorig jaar kon je op Oosterhout Nieuws al meeleven met de avonturen van Bart van Delft in de voorbereiding op Alpe d’HuZes. Onder het mom van ‘Opgeven is geen optie’ en ter ondersteuning van twee goede vrienden gaat hij dit jaar weer de strijd aan met kanker. Regelmatig kun je op Oosterhout Nieuws lezen over de voorbereidingen van Bart en de verhalen achter andere Oosterhoutse deelnemers.
Het doek valt
Het ligt in de lijn der verwachting, maar ook voor Alpe d’HuZes 2020 valt het doek vanwege de pandemie waarin we ons bevinden. Al die uren van vrijwilligers en voorbereiding van deelnemers zullen echter niet voor niets zijn geweest, want het evenement wordt verplaatst naar 2021. De organisatie kon niet anders met het oog op de veiligheid van iedereen die begin juni aanwezig zou zijn geweest in de Franse Alpen. Ben ik er rouwig om? Ben ik boos? Nee, niet echt eigenlijk. Ik ben vooral blij dat de kogel nu al door de kerk is en niet ergens in mei. We kunnen de teugels weer een beetje laten vieren en weer met iets meer oog voor plezier op de fiets stappen om daarna een lekker biertje te drinken. Bovendien was trainen met de huidige maatregelen niet echt gezellig te noemen. Zoals Boudewijn de Groot ooit zong is een eenzame fietser wel sterk gebogen over zijn stuur tegen de wind, maar ik fiets toch liever met mijn fietsvrienden. Dat laatste zit er voorlopig gewoon niet in. Afgelopen zaterdag fietsten we nog een mooie ronde van 120 kilometer met z’n drieën. Een beetje tegen beter weten in, want hetgeen waarvoor we trainden stond toen al te wankelen als een 2-jarige zonder zijwieltjes. Voorlopig was dat de laatste rit met anderen, vanaf nu geldt het motto #RideSolo
Praktische kant
Na een korte teleurstelling schoten Joost, Sander en ik gelijk in de praktische modus. De sponsoren moesten worden ingelicht, de kledingleverancier kan rustig aan doen en uiteraard moet ons verblijf worden omgeboekt. Inmiddels is iedereen wel gewend geraakt aan het uitstellen van alles dat gepland was, dus we kregen alleen maar begripvolle reacties. Voor onze sponsoren gaan we proberen om in de extra maanden die we door het uitstel hebben gekregen nog wat extra publiciteit te genereren. Hopelijk kunnen we hier in de loop van de zomer mee starten als we met zijn allen weer op de juiste weg zitten.
De focus verleggen
Niet alleen wij, maar de hele samenleving verlegt op het moment haar focus. Veel mooie initiatieven ontstaan noodgedwongen, maar ook veel dingen gebeuren uit een vorm van barmhartigheid. Elkaar een handje helpen of een hart onder riem steken om er zo voor te zorgen dat we niet vereenzamen en samen door deze crisis komen. Secundaire zaken doen er een stuk minder toe. Afgelopen week was ik als voorzitter van WTC Klein Verzet nog getuige van zo’n mooie beweging. Na een bericht van één van onze leden op Facebook waarin ze om beschermingsmaterialen vroeg voor op haar werk in de gehandicaptenzorg ging direct mijn telefoon, Peter Ackermans. Peter is schilder en kon aan de juiste mondkapjes komen. Na snel schakelen met het bestuur werd besloten om 100 stuks te sponsoren. Op hetzelfde moment was één van onze andere leden Willie al langs geweest om een volle doos mondkapjes af te geven. Het typeert onze vereniging, het vervuld me met trots als ik zulk soort dingen zie gebeuren. We kunnen op dit moment niet samen fietsen, maar op een andere manier kunnen we ons wel laten gelden. En hoe!
Sterker terug komen
Omdat ik het altijd mooi vind om situaties uit het werk- of privé-leven te hangen aan een mooie anekdote zal ik dat ook in mijn laatste blog van dit jaar niet nalaten. Het is oktober 1996 als bij een jonge Texaan teelbalkanker wordt geconstateerd. De 4 à 5 jaar daarvoor heeft deze jongeman zichzelf ontwikkelt van wieleramateur tot volwaardig professional en met mooie wedstrijden op zijn naam was hij al lang geen onbekende meer. Ik heb het uiteraard over Lance Armstrong. Al is zijn reputatie twijfelachtig met de wetenschap van nu, het is en blijft voor mij toch een groot wielericoon. Met uitzaaiingen naar zijn longen en hersenen startte Lance aan zijn herstel met een overlevingskans van 50%. Veel eerder dan verwacht zat Lance weer in het zadel. Ongetwijfeld vanuit zijn onuitputtelijke doorzettingsvermogen. Een heel intensief herstelproces, waarbij hij ongetwijfeld vaak terug dacht aan zijn veelbelovende start van zijn carrière. Wie had voorzien dat zo’n gezonde sportman dit kon overkomen?
Rentree in het profpeleton
Hij ging vaak door diepe dalen, maar zou overwinnen. Het duurde wel tot mei 1998 voordat hij zijn rentree maakte in het profpeloton. Hij kwam sterker terug dan ooit, want in de jaren daarop volgend won hij aaneengesloten de Tour de France van 1999 tot en met 2005. Laten we daar een beetje lering uit trekken, hoe diep het dal ook lijkt, met de juiste instelling komen we er bovenop. Ik geloof dat als we de mooie initiatieven die nu ontstaan vasthouden, ons gezond verstand gebruiken sterker uit deze pandemie kunnen komen. Lance maakte echter verkeerde keuzes en wilde te snel weer op topniveau zijn, jaren na zijn overwinningen bleek dat hij intensief gebruik maakte van doping. De waarheid haalde hem in en al tourzeges werden hem afgepakt, laten wij die fout nu niet maken. De organisatie van Alpe d’HuZes heeft in mijn ogen bijvoorbeeld de juiste beslissing genomen om te kiezen voor verplaatsing naar volgend jaar. Laten we dat voorbeeld volgen, geef het tijd en maak de juiste keuzes. Lance deed dat niet en kijk wat er over is gebleven zijn hoogtepunten.
Adieu, tot volgend jaar
Eerder dan verwacht, maar het is niet anders. Ik wil iedereen bedanken die dit jaar weer aandachtig heeft mee gelezen met alles rondom mijn Alpe d’HuZes deelname. Alle lieve reacties, donaties en berichten zijn hartverwarmend en motiverend tegelijk. Ook alvast bedankt aan de redactie van Oosterhout Nieuws om ook volgend jaar mij weer een podium te bieden in de voorbereiding en sponsorwerving. Dan wil ik als laatste alvast mijn excuses aanbieden aan Ilse en Vigo. Er zal nog een trainingsseizoen bij komen jongens, sorry. Weer weekenden naar de knoppen en het fietsenrek achterop de auto bij een weekendje weg omdat ik moet fietsen. Ik doen het nog één keer, beloofd. Opgeven is geen optie. Met vriendelijke groet, Bart van Delft
- KLIK HIER om Bart te steunen met een donatie
- KLIK HIER om Team Samson Urban Elements te steunen met een donatie
- KLIK HIER om alle blogs van Bart te lezen
- Mis niets uit Oosterhout en en geef je op voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief
