Onze Burgemeester heeft weer een blog geschreven over zijn belevenissen van de afgelopen week. Deze is gepost op de Facebookpagina van de gemeente Oosterhout:
“Beste Oosterhouters, walsen
In een ver verleden, ik denk dat ik een jaar of vijftien was, heb ik eens ooit op dansles gezeten. Alle dansen kwamen daar langs: de quick-step, de cha-cha-cha, de rumba, maar zeker ook de wals. Als ik toen wat beter opgelet had en ik wat vaker deze dansen samen met Christel gedanst had, dan had ik afgelopen zaterdag volop mee kunnen doen. Maar mijn kennis om de wals uit te voeren was spijtig genoeg, zoals later zou blijken, niet op het gewenste niveau.
Afgelopen zaterdag was ik met Christel, ons beider moeders, haar broer en zijn vrouw en enkele andere familieleden en kennissen in Maastricht. En dan raadt u het al: Maastricht, de stad van André Rieu, was voor even het Wenen aan de Maas. Vijftien dagen achtereen zou Rieu hier zijn huzarenstukje uit gaan voeren. Christel en ik waren, na op het laatste moment nog drukke werkzaamheden vrijdag, wat later in de avond in Meerssen (zo’n acht kilometer van Maastricht) met de camper op de camping aangekomen. Snel de boel klaar maken en aansluiten en wat te eten verzorgen. ‘s Avonds alvast wat lezen en voorbereiden voor maandag. Dan lekker slapen want de volgende dag zou het gaan gebeuren.
André Rieu is met veelal operette en wat nieuwere nummers van de laatste vijftig jaar, misschien niet helemaal mijn smaak qua muziek. Ik houd immers meer van opera. Onze liefde voor operamuziek is mijn moeder en mij ingegeven door mijn vader, die helaas al zo’n veertig jaar geleden overleden is. Opera was niet zijn enige liefde; Strauss vond hij misschien wat minder maar ook wel leuk. Er ging bij ons geen jaarwisseling voorbij of we keken het nieuwjaarsconcert op tv. Live vanuit Wenen werden de tonen die bij de wals horen bij ons binnengebracht. En daarna keken we het skischans springen vanuit Garmisch-Partenkirchen. Ook leuk, maar dat is nu niet van belang.
Op zaterdagmiddag zaten Christel en ik samen met andere gasten al om vier uur op een terras te wachten. En daar kwamen de twee moeders, die overigens ook nog twee goede vriendinnen zijn, al goed geluimd aan stappen. Ze hadden beide een hele koffer bij zich, en dat voor één nachtje. Na een bakje koffie en een drankje op het terras was het dan zo ver. De rest van het gezelschap was langzaam binnengedruppeld en we waren compleet. We liepen richting het Vrijthof, alwaar we na het tonen van onze kaarten een prachtige plek kregen. Gezeten aan één van de lange tafels onder de prachtige bomen werd ons sprookje al half compleet.
Toen begon het concert. Rieu kwam, als generaal Radetzky van de gelijknamige mars, begeleid door een drumband en zijn muzikanten naar het immense podium geparadeerd. Er volgde een rustig begin, waarin de muzikanten, de sopranen en de tenoren werden voorgesteld via de muziek. Hier kwam overigens de prachtige aria Nessun Dorma van Puccini nog langs. Langzaam werden we opgewarmd voor de apotheose (hoogtepunt): het volledige Koninklijke mannenkoor de Mastreechter Staar, aangevuld met koorleden uit heel Europa, en een grote fanfare met een grote sectie hoornblazers van eenzame klasse.
We hadden heerlijk gegeten en iedereen had het enorm naar zijn zin. Zelfs zo goed dat iedereen – ook ik – min of meer aan het walsen was geslagen. Nummers als de ‘Blauwe Donau’ hielpen hier zeker bij. Ik zag mijn moeder met veel plezier met haar vriendin, de moeder van Christel, zittend aan tafel op de muziek meedeinen. Ik besloot haar ten dans te vragen. Ik zag bij ons beiden wat emotie loskomen. En dat was niet omdat ik tot twee keer toe met het walsen op haar tenen stond. Het sprookje was nu compleet. Voor iedereen een avond om niet te vergeten.
Mark Buijs
Burgemeester van Oosterhout”
- KLIK HIER voor de Facebookpagina van de gemeente Oosterhout
- Adverteren op Oosterhout Nieuws | Abonneer je op onze gratis nieuwsbrief
