Sinds enkele week zijn de kandidaten van de Afvalrace Dongen/Oosterhout gestart met hun programma. Zij gaan er in een half jaar onder leiding van een personal coach alles aan doen om fitter, gezonder en gelukkiger te worden. Op oosterhout.nieuws.nl schrijven zij in een wekelijkse blog hun ervaringen, hoogte- en dieptepunten, moeilijke momentjes en bereikte resultaten. Hieronder de zesde blog van John.
Een nieuwe fase
De eerste dagen van december zijn weer voorbij. De meeste mensen hebben Sint en Piet uitgezwaaid en treffen hun voorbereidingen voor de kerstdagen. Voor de kandidaten van de Afvalrace is dit ook zo maar toch speelt bij deze fanatieke groep nog iets anders. De Afvalrace is namelijk gestart met de 2de fase.
- Fase 1: Get fit
- Fase 2: Be fit
- Fase 3: Top fit
In fase 1 van de afvalrace werden de kandidaten getraind en gecoacht om, vanuit een situatie waarin er geen of een slechte basis was, een goede basis te leggen voor een toekomstig resultaat. Daarnaast werd er gewerkt aan het creëren van een goede structuur in het dagelijkse patroon op het gebied van bewegen, rusten en voeding. In deze fase heb ik vooral geleerd dat ik voldoende aandacht moet besteden aan mijn voeding. Op die manier ga je bewuster eten en krijg je een voedingspatroon dat zo is opgebouwd dat je genoeg voeding binnen krijgt om voldoende te vullen. Dit voorkomt dat je gaat snacken omdat je trek hebt tussen de maaltijden door.
Ook heb ik in deze fase een basis conditie opgebouwd die vele malen beter is dan de conditie die ik voor de afvalrace had. Bij het begin van de afvalrace had ik bijvoorbeeld nog niet de conditie om een hele ronde rond het handbalveld te rennen en nu ren ik als warming-up 3 tot 4 rondjes rond datzelfde veld. Hierbij is ook de techniek en de motoriek verbeterd waardoor de oefeningen nu ook op een betere manier uitgevoerd kunnen worden met ook minder kans op blessures.
Fase 2 = extra uitdaging
In fase 2 van de afvalrace draait het om het zetten van de volgende stappen richting het behalen van resultaat. In deze fase gaan de trainers de belasting tijdens de trainingen opvoeren. Er wordt meer gebruik gemaakt van gewichten en materialen die zorgen voor extra weerstand tijdens de uitvoering van een oefening. Ook wordt de intensiteit van de trainingen verhoogd door het verhogen van het tempo. Tenslotte wordt ook de challenge aan het einde van een training zwaarder. Op deze manier kan je jezelf uitdagen tot het leveren van extra resultaat.
Veel kandidaten hebben vooraf een afspraak met zichzelf gemaakt voor een te behalen resultaat. In de loop van de 1ste fase is een deel van dit resultaat al behaald. Tijdens de laatste weken merk ik dat steeds meer kandidaten extra uitdaging zoeken in het stellen van extra te bereiken resultaten.
Ook bij mij is dit het geval. Mijn Personal trainer Jochen kwam een dag of 10 geleden met de volgende vraag bij mij: Hoe zou jij het vinden als je aan het einde van de afvalrace je eigen gewicht op zou kunnen tillen? Ik hoefde niet na te denken over het antwoord, dat zou ik echt heel gaaf vinden. Ik wist ook meteen dat die afspraak zou betekenen dat ik dan erg hard aan de bak mocht in het krachthonk. Geweldig!!
Het optillen van mijn eigen gewicht zou betekenen dat ik dan minimaal 100kg zou moeten kunnen optillen (zelfs al zou ik nu voor 31 maart nog 20kg afvallen). Maar het is iets wat ik 20 jaar geleden voor het laatst heb gedaan en daar wil ik 100% voor gaan.
Week 13: moeder in het ziekenhuis
De Afgelopen week eindigde met cocktail van gedachten. Aan de ene kant was ik met mijn gedachten bij mijn moeder die op donderdag met een gebroken heup werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze is vrij snel succesvol geopereerd maar was daarna zeer verward. Kortom ik was ongerust over hoe dit af zou gaan lopen (en dat ben ik nu nog). Gelukkig mag mijn moeder aankomende week beginnen met hersteltherapie.
Aan de andere kant had ik op zaterdag een hele fijne gedachte. Ik had de eerste 20 kilo van mijn einddoel bereikt. En Jochen hield zich aan zijn woord en begon met mij aan een bijna volledige krachttraining. Na minimaal 20 jaar mocht ik weer eens aan de gewichten. Wat voelde dit goed!!! Aan het einde van de training was ik totaal op maar ik had mezelf zo in mijn element gevoeld. Dat gevoel is niet te beschrijven.
De rest van de week was het een kwestie van zoeken naar een mogelijkheid om trainingen te combineren met het bezoeken van het ziekenhuis. Dit was uiteindelijk redelijk goed op te lossen door het wisselen van wat trainingen en trainingslocaties.
In deze dagen heb ik wel gemerkt dat ik nu in staat ben om in plaats van te gaan eten uit emotie dit soort situaties te gebruiken om mezelf uit te leven in het sporten. Dit resulteerde in een aantal explosieve trainingsresultaten en een voldaan gevoel na zo’n training. Normaal haal ik per training van 1 uur ongeveer een verbranding van 550 kcal. Nu had ik 1 training van ruim 900 kcal en 1 van ruim 700 kcal. Maar wat voelt het lekker om dat zo te kunnen uiten en het niet weg te stoppen in eten.
John
