Nederland heeft zich niet alleen eeuwenlang verdedigd tegen het water maar ook met behulp van het water. Dit blijkt wel uit de diverse waterlinies die ons land gekend heeft. Het was indertijd de wereldberoemde vestingbouwer Menno van Coehoorn die rond 1700 een samenhangend geheel van de Brabantse vestingsteden maakte. Het werd een ketting van 160 kilometer lang vanaf Bergen op Zoom tot Grave, onderdeel van de Zuiderfrontier van Zeeuws-Vlaanderen tot Nijmegen. De Zuiderwaterlinie was niet alleen een verdedigingslinie maar markeerde (en markeert nog steeds) ook een culturele grens tussen Noord en Zuid, zand en klei, protestant en roomskatholiek, harde en zachte g, calvinistisch en bourgondisch.

Een gedeelte van die interessante Zuiderwaterlinie is de Stelling van Breda-Geertruidenberg, een systeem van versterkingen waarvan belangrijke delen, zoals de Lage Vuchtpolder, de Linies van Den Hout en de Munnikenhof, de Spinolaschans en de Kleine Schans in Terheyden nu nog te bewonderen zijn. Wat betekende die positie voor de plaatselijke bevolking? Wanneer werd de Zuiderwaterlinie opgeheven en waarom bleef hij zo lang geheim? Wat is er nu nog van te zien en te beleven? Al die aspecten komen aan de orde tijdens de lezing van Jos Cuijpers op 24 januari.

De lezing wordt op 24 januari gehouden in Ontmoetingscentrum De Vlieren aan het Monseigneur Nolensplein 1 in Breda. De zaal is open vanaf 19.00 uur en de lezing duurt van 19.30 tot 22.00 uur. De lezing is gratis toegankelijk voor leden van De Oranjeboom en erfgoedvereniging Engelbrecht van Nassau. Anderen zijn welkom tegen overboeking van € 5,00 voorafgaand aan de lezing. Mail voor meer informatie met: [email protected]