Burgemeester: "een gezicht geven"

Sommige termen krijgen pas echt inhoud als je er ook een gezicht bij hebt. Een gezicht van iemand die door zijn eigen unieke verhaal de term inkleurt. Daarom is er door het Nederlandse Veteranen Instituut een campagne gestart om deze mensen letterlijk in beeld te brengen. Gecombineerd met vaak indrukwekkende, emotionele of leuke en mooie verhalen over kameraadschap, moed, persoonlijk verlies, angst en plezier, kleuren zij dit begrip veel breder en kleurrijker in, dan alleen de term veteraan ooit zou kunnen. Zeshonderdvijftigduizend militairen zijn sinds 1940 in een drietal oorlogen en bijna een honderdtal vredesmissies ingezet. Er zijn dus veel veteranen die namens en voor ons zijn uitgezonden.

Ook wij in Oosterhout hebben veteranen in ons midden. Deze mensen hebben zich voor een deel verenigd in een club; de VUMO (Voormalig Uitgezonden Militairen Oosterhout). Een heel gezellige club mannen, ik denk zo tussen de 50 en de 95 jaar oud, die regelmatig bij elkaar komt. Ik probeer contact met ze te onderhouden door af en toe bij deze bijeenkomst aan te sluiten. Ze worden gehouden bij restaurant Yati aan de Heuvel.

Afgelopen 24 juni was het eindelijk weer zo ver. Sinds de corona uitbraak zouden ze voor het eerst sinds lange tijd weer bij elkaar komen. Een klein groepje van hen had ik de laatste keer gezien bij de Indië-herdenking in Breda en bij de dodenherdenking in Oosterhout. Tijdens deze gelegenheden hadden we afgesproken dat ik snel weer bij ze op de koffie zou komen. Ik kan namelijk veel van ze leren en ze helpen me enorm met hun verhalen. Ik kan hele toespraken over oorlogen en het verlies van geliefde, burgers en militairen houden, maar zij geven deze toespraken meer kracht door hun fiere verhalen, trotse aanwezigheid en, jawel, hun eigen gezicht.

Toen ik door de stad naar Yati wandelde besefte ik dat ik sommige van deze gezichten al misschien wel anderhalf jaar niet had gezien. Leuk was het dan ook, dat ik na een hartelijke ontvangst en toespraakje van mij over het weerzien van hun gezichten, kon constateren dat de meeste van hen weer gezond en wel aanwezig waren. Dat deed me deugd. Ik probeer altijd met ieder van hen een praatje te maken, maar dat is me nog nooit gelukt. Er is te veel te vertellen en voor mij veel om naar te luisteren. De prachtige verhalen van trotse opa’s of vaders over kinderen en kleinkinderen, maar ook over hun uitzendingstijd blijven komen. Deze verhalen hebben voor mij weer een stukje van het begrip veteraan ingevuld en hem daarmee in figuurlijke zin een gezicht gegeven.

Oosterhout, meer voor elkaar

Mark Buijs, burgemeester van Oosterhout"