Ingezonden verhaal van de Oosterhoutse schrijver Eus Roovers.

Driekoningen

Deze eerste vrijdag van het jaar breng ik al meteen een van mijn goede voornemens ten uitvoer: het opruimen van de keukenkastjes.

Ik sta op een trapje en graai van alles van de bovenste planken.
Beschimmelde chocoladekransjes, vergeelde dropveters, weeïge winegums, ouwe koeken en een zak paaseitjes met het prijsstickertje nog in guldens.

“Weg ermee en de kliko in”, besluit ik.

De bel gaat.

Met mijn armen vol snoep en koek loop ik naar de voordeur.

Ik doe open.

Op het tuinpad staan drie verklede kinderen met een lampion in de hand.

Ze zingen in koor: “Driekoningen, Driekoningen, geef mij een…”.
Verder komen ze niet.

“Kijk nou!” roept de eerste.
“Wat veel snoep!” zegt de tweede.
“Dankjewel, meneer!” juicht nummer drie.

Eus Roovers

• www.eusroovers.nl
• Volg Oosterhout Nieuws ook op Instagram, Facebook en Twitter
• Adverteren op Oosterhout Nieuws | Abonneer je op onze gratis nieuwsbrief