Op 17 april werd bekend dat ik burgemeester in Roosendaal zou worden. Ik hoorde het zelf ook pas op die dag; een kwartier voordat het in de kranten verscheen. Ik was zeer aangenaam verrast en vereerd dat de vertrouwenscommissie van de gemeenteraad van Roosendaal het vertrouwen in mij heeft gesteld om hun nieuwe burgervader te worden. Er ligt daar voor mij een mooie, maar ook zeer stevige, uitdaging in het verschiet.

Ik had dus een kwartier om familie en vrienden op de hoogte te stellen van mijn switch. En - misschien wel belangrijker nog - de mensen rond om mij heen. Mensen met wie ik dagelijks zeer intens werk en die ik door en door vertrouw. Omdat ze mij iedere dag helpen om zo goed mogelijk in mijn rol als burgemeester te functioneren. En dat was erg pittig, kan ik u vertellen. Want het is een zeer geheime procedure en niemand weet dus van iets. Ja, aan de ene kant voelde ik natuurlijk de euforie en aan de andere kant werd mij meteen duidelijk hoe pijnlijk loslaten is. Mijn secretaresse en kabinetschef, de griffier, het college, raad en heel veel andere medewerkers.

Maar bovenal ook u, de inwoners van de stad en de dorpen.

Al die inwoners, die ik heb mogen bezoeken als ze iets georganiseerd of iets te vieren hadden. Die mij trots lieten zien wat er allemaal in de stad door hun toedoen gebeurde. Of diegenen die naast lief ook hun leed met mij deelden. Kortom: de inwoners die er voor zorgden dat ik met trots mijn taak als burgervader in Oosterhout heb mogen beleven. Ook diegenen die soms kritisch waren en van wie ik misschien wel het meest heb mogen leren. Al die verenigingen en organisaties. Maar vooral ook diegenen die Christel en mij als Oosterhouters in hun hart hebben gesloten, zodat we ons altijd en oprecht in Oosterhout en zeker ook in de dorpen hebben thuis gevoeld.

Waarom dan toch deze stap, die dus niets met Oosterhout van doen heeft? Soms is er gewoon een moment in je leven waarin je je afvraagt waar je staat en wat je nog meer wil doen in je leven. En ik zeg u eerlijk: dat zijn ingewikkelde momenten, waarin alledaagse zaken als kansen, ambitie, uitdaging en ook leeftijd een rol spelen. Ik denk dat iedereen wel deze momenten in zijn leven heeft; momenten waarin hij zo’n worsteling doormaakt. Ook dan moet je eerlijk durven zijn tegen jezelf, tegen mijn vrouw (die schat die mij alle ruimte geeft), maar ook anderen dat de tijd van gaan - hoe vervelend ook - in het verschiet ligt.

Kortom: wij hebben onze tijd in Oosterhout met haar inwoners als warm en mooi ervaren en daar danken we jullie allemaal voor. Ik ga er vanuit dat u allen eerst met een waarnemer en dan met een nieuwe burgemeester weer een mooie tijd tegemoet gaat.

Ik dank u dan ook namens Christel en mij uit de grond van ons hart voor de zeer prettige tijd in Oosterhout. En zeker weten tot ziens, want wij zullen Oosterhout zeker nog wel met ons campertje blijven bezoeken. Adieu!

En voor de laatste maal, zeg ik: “Oosterhout meer voor elkaar!”

Mark Buijs,

burgemeester van Oosterhout"