Geen Hubkes gekocht, de goden verzocht...

Hubkes zijn kleine gewijde broodjes die, volgens de verhalen, de eters zouden beschermen tegen hondsdolheid en andere kwalen. St. Hubertus leefde in de achtste eeuw en werd volgens de legende tot het christendom bekeerd toen hij tijdens de jacht oog in oog stond met een hert dat een kruis in zijn gewei droeg. In 717 klom hij op tot bisschop en verhuisde hij zijn zetel van Maastricht naar Luik waar hij als zendeling in de Belgische Ardennen veel werk verrichtte. Onderdeel daarvan vormde zijn strijd tegen heidense gebruiken waaronder het jaarlijks offeren van de eerste jachtbuit aan de godin Diana.

Om dat te veranderen besloot de zogenaamde ‘apostel van de Ardennen’ dat in het vervolg offers, in de vorm van brood, aan hem moesten worden gebracht. Daarmee werd Hubertus patroon van de jacht. Een bijkomend gebruik ontstond toen jagers, en later ook boeren en burgers, door priesters gewijd brood aten om zichzelf tegen besmetting met hondsdolheid en andere kwalen te beschermen. Ook het vee telde mee. Iedere koe en ieder varken moest een stukje van het brood naar binnen krijgen. De vers gezegende Hubkes worden vandaag in verschillende Oosterhoutse bakkerswinkels verkocht, zo lang de voorraad strekt!