Ingezonden verhaal van de Oosterhoutse schrijver Eus Roovers.
In de trein zit ik tegenover een oma, we raken aan de praat.
De trein mindert vaart.
“Hier moet ik eruit”, zegt oma. Ze haalt iets uit haar tas. “Voor u, omdat het zo gezellig was.” En weg is ze.
Hé, een Raider. Dat dat nog bestaat.
Raider is toch Twix geworden, bedenk ik.
Ik lees de verpakking: Tenminste houdbaar tot einde: 04-08-1991.
Ik kijk uit het raam.
Oma staat op het perron, ze zwaait naar me.